Koncert (T)UNITY

Tim McMillan z Melbourne /Australia/ jest niezłym ziółkiem i zarazem przeciętnym obywatelem, a przede wszystkim wyjątkowym muzykiem. Swą akustyczną wirtuozerię prezentuje w niemal atletycznych chwytach gitarowych oraz przenikliwych tekstach autorskich piosenek.
Wydaniu debiutanckiego albumu „Afterparty” towarzyszyło tournee po Europie i Australii. Stanowiło ono okazję do rozpropagowania stylu artysty, goblincore, czyli barwnej mieszanki czerpiącej z tak różnych nurtów, jak swamp folk czy acoustic viking metal.
W przerwach między podróżami artysta znikał w studio, gdzie przy współudziale różnych muzyków nagrał nowy album „2.13”, który jest zbiorem piosenek, solowych utworów gitarowych i nagrań instrumentalnych z towarzyszeniem całego zespołu.
Kompozycje na płycie „2.13” to precyzyjnie zaplanowane i zrealizowane wyprawy w krainę abstraktu. Rdzeń albumu tworzą dźwięki gitary, które uzupełniają pojawiające się i zanikające miękkie, widmowe, wielogłosowe śpiewy, czyniąc z płyty wyjątkowe dzieło muzyki akustycznej. Utwory śpiewane solo przypominają swym ciepłym klimatem Elliota Smitha i Jose Gonzalesa. Podobieństwa do tych muzyków pojawiają się przede wszystkim w takich utworach jak „A.M.”, „Candles” i „Close”, podczas gdy ostrzejsze kompozycje, takie jak „X”, „Blackout” i „Bones” nawiązują raczej do twórczości Kate Bush, Radiohead lub wręcz takich grunge rockmanów lat 90-tych, jak Alice in Chains.
Zgodnie z tradycją teksty McMillana na płycie „2.13” są bardzo tajemnicze. Wiele fragmentów nie układa się w typową formę zwrotek i refrenu, tworzą raczej rodzaj wiersza, co pozwala słuchaczowi skoncentrować się na muzyce. Wybór tematów, np. australijscy więźniowie, upośledzenie, japońskie kotki, wypadki drogowe czy ofiary przemocy, może w pierwszym momencie wydawać się całkowicie przypadkowy. Jednak McMillanowi udało się powiązać wzajemnie wszystkie te motywy i stworzyć jednolity album. Podczas gdy tekst i muzyka mogą sprawiać wrażenie mrocznych, całość cechuje swoista niewinność i powab. Radosne gitarowe licki, nagłe zmiany stylu w ramach jednego utworu i nieco dziwaczny nastrój pozwalają zachować zdrową równowagę mrocznych i świetlistych elementów.
Matt Crute (perkusja) i Brad Lewis (gitara basowa), którzy zagrali w utworach „Ghosts“ i „A.M.“, zostali członkami składu koncertowego i towarzyszą Timowi podczas koncertów promujących płytę w Europie i Australii.

Koncert realizowany w ramach Projektu „Od fundamentów po szczyty” dofinansowany jest ze środków Unii Europejskiej w ramach Programu Operacyjnego Współpracy transgranicznej Polska-Saksonia 2007 – 2013